Γιορτάζω ρε γαμώτο

Μέσα σε όλα τις εκλογές τη καταστροφολογία που μας πασάρουν τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης, ήρθαν και τα γενέθλια μου. Εντάξει με μερικές μέρες καθυστέρηση θα γιορταστούν φέτος.
Όχι δε προσπάθησα να το αποφύγω επειδή  έκλεισα τα τριάντα. Ούτως η άλλως δε περιμένω να ζήσω για πάντα ούτε το θέλω κιόλας. Εκεί που μας έχουν φτάσει φαντάζεστε τη μαρτύριο θα είναι να δουλεύεις μια αιωνιότητα. Καλύτερα στη κόλαση ή να επιστρέψω πίσω σε επόμενη ζωή σα κάμπια.
Το καλύτερο θα είναι να κατάφερνα για όσο περισσότερο καιρό γίνετε να διατηρηθώ νέος μιας και η εξωτερική εμφάνιση είναι δύσκολο να διατηρηθεί. Ακόμα και αν γίνετε θα πρέπει να θέλει πολλά λεφτά ή να πουλήσω τη ψυχή μου στο διάολο. Κάτι σα το Φάουστ αν και εγώ να πω την αλήθεια προτιμώ την εκδοχή τις κάμπιας από τα καζάνια της κόλασης.
Οπότε καταλήγω στο ότι αρνούμε να μεγαλώσω!!!μπορεί η εξωτερική εμφάνισει να με προδίδει αλλά μέσα μου θα είμαι όσο θέλω. Καλύτερα μάλλον όσο νιώθω. Από τη στιγμη που δε πονάει η μέση μου ή τα πόδια μου μπορώ να νιώθω οτι είμαι ακόμα παιδί. Καλά δε θα βγώ να πετάω πέτρες σε παράθυρα όπως έκανα παλιά. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Το θέμα μας είμαι οτί γιορτάζω ρε γαμώτο και δε θα μας πάρει από κάτω το γεγονώς οτι έγινα τριάντα. Άντε χρόνια μου πολλά και στα τριακόσια με το καλό