Saturday, August 30, 2008

Σα να μην πέρασε μια μέρα…

Τι μου κάνετε πάρα πολύ καιρό έχω να βγάλω τα απωθημένα μου εδώ μέσα και μπορώ να πω πως μου έλειψε. Πλάκα στη πλάκα 3 μήνες πέρασαν που έχω να πατήσω σπίτι μου. Πρώτη φορά τόσο καιρό κάνω μακριά του χωρίς να το θέλω εγώ. Συνήθως εγώ θα κωλοβαραγα κάπου μακριά και δεν ερχόμουν πίσω. Αλλά τι να κάνεις έτσι είναι ο στρατός αν δεν είσαι βύσμα να σε βάλουν ναυτικό η αεροπορία κάνεις 3 μήνες να πας σπίτι σου.
Αλλά ιντα να κάνεις να τσακώνεσαι; Έτσι και εγώ τα έβαλα κάτω και αυτές τις 10 μέρες που θα κάνω μακριά από τη γκασμαδια* σκοπεύω να μην αφήσω κανένα (πόσο μάλλον καμία) και τίποτα να μου τις χαλάσει. Αύριο θα πάω να συναντηθώ με το Κορινακι μου και έχουμε να γράψουμε αρκετά χιλιόμετρα παρέα μέχρι να φύγω.
Εντάξει θα πάω να δώσω και κανένα μάθημα μιας και γι αυτό κατέβηκα κάτω (μην ακούσω κανένα να γελάσει).
Έτσι που λέτε έχουν τα πράγματα. Εγώ υπηρετώ την μαμά πατρίδα περιμένοντας πως και πώς να περάσουν οι μήνες. Ευτυχώς το μόνο καλό που έχει το στρατόπεδο μου είναι πως τρέχεις τόσο πολύ όλη την μέρα που δεν καταλαβαίνεις για πότε περνάνε οι μέρες. Τέλος με το παράπονο γιατί αν αρχίσω να παραπονιέμαι για το στρατόπεδο που έχω πάει δε μου φτάνουν 10 μέρες.
Λοιπόν τελειώνοντας άλλη μια φορά έχω να πω πως χαίρομαι που είμαι εδώ και βλέπω πάλι φίλους και ελπίζω πως πριν να φύγω θα καταφέρουμε να μιλήσουμε ξανά.

Υ.Γ.1 Όποιος δεν έχει πάει διακοπές να έρθει αμέσως Κρήτη δε θα βρει πουθενά καλύτερα πιστέψτε με. Η Μυτιλήνη είναι ένα μυγιοφτυσμα μπροστά της.

Υ.Γ.2 Μου έχει κολλήσει αυτό το τραγούδι οπότε μόνο αν το βαρεθώ θα σταματήσω να το τραγουδάω. Έτσι θα το βάλω να το βλέπω και εδώ μπας και επιταχύνω την όλη διαδικασία.

*γκασμαδια = Μυτιλήνη