Tuesday, December 23, 2008

ΕΝΑ ΑΣΧΗΜΟ ΟΝΕΙΡΟ

αφνικά φωνές, πανικός πριν ακόμα βγει το πρώτο φως της ημέρας. ‘Τι γίνετε ρε παιδιά;’ ρωτάς μέσα στον ύπνο σου. ‘Όλοι όρθιοι και σε 5 λεπτά ντυμένοι μπροστά από τα κρεβάτια σας’. Ντύνεσαι πανικόβλητος, συνηθισμένος βεβαία από τον πρότερο ανέντιμο βίο σου, (πάντα με το ένα αφτί στημένο να ακούσει περιέργους θορύβους και με τα ρούχα σε απόσταση βολής για άμεση εκκένωση του κτιρίου) μέσα σε 4,5 λεπτά και περιμένεις…
Περνάνε τα 5 λεπτά τα 6 τα 10 εσύ ακόμα εκεί όρθιος να βρίζεις αλλά να μη μπορείς να πας και πουθενά. Φωνές πάλι. Όλοι κάτω όπλο, κράνος, εξάρτιση, Μ71 περιφερειακό και κάτω στην αναφορά. Φτου και απ’ την αρχή τρέξιμο. Με πιο χαλαρούς ρυθμούς αυτή τη φορά έχει αρχίσει και το μάτι να ανοίγει σιγά σιγά. Βγαίνεις όλο μαχημοτητα από το θάλαμο για να δεις πως όλες οι αμαρτίες σου θα ξεπληρωθούν απόψε. Αποφάσισαν οι ουρανοί να θυμηθούν της καλές εποχές του Νώε. Ευτυχώς που το Μ71 έχει και αδιάβροχο. Τελικά θα ήταν πολύ καλή ιδέα αν 3 μήνες πριν όταν στο έδωσαν να το είχες ανοίξει για να δεις πως υπάρχει και δεύτερη τρυπά που χωράει το κεφάλι σου μέσα.
Τώρα όμως είναι αργά. Εντάξει λίγο νερό είναι δε θα λιώσεις κιόλας. Δυο ώρες μετά ευτυχώς δεν έλιωσες αλλά μέχρι και το εσώρουχο που μια πρωην σου είχε πάρει δώρο είναι βρεγμένο. Δεν έγινε και τίποτα λες θα πάω στο θάλαμο να αλλάξω. Πάνω που ανεβαίνεις τα σκαλιά φωνές πάλι. Πάνω στα Steyer όλοι έχει πυρ και κίνηση. Δεν είναι γραφτό σήμερα να αλλάξω. Οι ορχείς μου είναι καταδικασμένοι να μουλιάσουν μέσα στο μποξερακι.
Πέρασαν τρεις ώρες βουτώντας μέσα στις λάσπες και στις τσίτες ωραία λες θα πάω να αλλάξω και να κάνω ένα ζεστό μπάνιο. Οι αμαρτίες όμως τελικά του παρελθόντος είναι παρά πολλές και σιγά μην σε αφήσουν με ζεστό νερό να κανείς μπάνιο. Σε κάνει τουλάχιστον να θυμάσαι τις παλιές καλές εποχές που ήσουν πολιστας Γενάρη μηνά μέσα στα κρύο να κολυμπάς και να παίζεις ξύλο σα το τρελό.
Απόγευμα πια ώρα να βγεις έξω. Αλλά που να πας στο κωλοχωρι που είσαι. Εσύ και άλλοι 50 που βλέπεις από το πρωί θα είναι έξω. Οπότε αποφασίζεις να κάτσεις μέσα και να κοιμηθείς.
Ξαφνικά φωνές, πανικός πριν ακόμα βγει το πρώτο φως της ημέρας…