Saturday, May 16, 2009

This was our night.

Ένα κανάλι βάζει Eurovision όλα τα υπόλοιπα βάζουν μαλακίες. Με το δίκιο τους βέβαια αφού πάνω απ το 80% του Ελληνικού λαού του αρέσει να βλέπει τα λεφτά του να τα πετιούνται χωρίς λόγο πάνω σε 3 λεπτά ευκολοχώνευτης μουσικής, γιατί να χάσουν τα ιδιωτικά κανάλια την ευκαιρία να ξεφορτωθούν ότι άχρηστο έχουν φορτωθεί από ταινίες. Γιατί αν δε το ξέρεται μαζί με μια καλή ταινία που αγοράζει ένα κανάλι συνήθως η εταιρία παραγωγής του δίνει και μερικές άχρηστες.
Μιας και ανήκω στο ποσοστό του πληθυσμού που δε με αγγίζει αυτό το πανυγηράκι όπως είχε πει κάποιος παλιότερα, αποφάσισα παρόλο που δε μου αρέσει να βγω Σάββατο βράδυ έξω. Δε ντρέπομαι να το αναφέρω ήταν ένα απ τα καλύτερα σαββατόβραδα της ζωής μου.
Η πόλη άδεια ούτε κίνηση μέχρι το κέντρο, καμία δυσκολία να βρω παρκινγκ ακριβώς εκεί που ήθελα και τέλος βρήκα να κάτσω στο μαγαζί που ήθελα. Αυτή τη χαρά δε περίμενα να μου τη προσφέρει ποτέ ο Σάκης. Μετά που μας έφαγε τη Κάτια πιστεύω πως εμένα τουλάχιστον με αποζημίωσε.
Άντε και το επόμενο Σάββατο να κάνουμε ένα rematch με το νορβηγό μπας και καταφέρω να βγω ξανά και να το απολαύσω…

Wednesday, May 6, 2009

26 1/4

Τέτοια εποχή πέρυσι δεν είχα καμία όρεξη για τίποτα. Είχα τα νεύρα μου με τη μαμά πατρίδα βλέπετε το είχε πάρει απόφαση να με ένταξη στις τάξης της. Παρά της έντονες αντιρρήσεις μου δε κατάφερα να βρω κάποιον να με καταλάβει, έτσι αναγκάστηκα να υπηρετήσω και εγώ. Χωρίς να το καταλάβετε εσείς, γιατί εγώ μια χαρά το κατάλαβα, πέρασαν αυτοί οι 9 μήνες. Χαμένοι εντελώς χωρίς τίποτα να έχω κερδίσει απ την όλη υπόθεση, ποτέ επίσης δε κατάλαβα πως μπορεί να σε κάνει άντρα ένα μέρος που είσαι μαζί με άλλους άντρες καθαρίζοντας και στρώνοντας κρεβάτια. Οποίος μπορεί παρακαλώ η άποψη του είναι ευπρόσδεκτη. Επιστρέφοντας λοιπόν στο σήμερα διαπιστώνω με έκπληξη ότι σήμερα έχουμε 7 Μαΐου 2009 μια σημαδιακή ημερομηνία καθώς πριν από 27 ακριβώς χρόνια πήρα τη γενναία απόφαση να γεννηθώ. Ευχαριστώ προκαταβολικά για τις ευχές σας αλλά δεν τις θέλω τώρα και θα σας εξηγήσω.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να μου χρεωθούν αυτοί οι 9 μήνες που έχασα στο στρατό! Είσαι τόσο χρονών θα μου πείτε αυτοί οι μήνες σε πειράζουν; Αλλά ναι είναι το γαμώτο δε θέλω τσάμπα μήνες να μου προστίθενται και πιστεύω πως αν συνεχίσω την αναδρομή στο παρελθόν μου μπορώ να βρω και άλλους μήνες τσάμπα χρεωμένους στη πλάτη μου.
Όμως μέχρι να γίνουν οι απαραίτητοι υπολογισμοί για τον προσδιορισμό της ακριβείς μου ηλικίας δέχομαι ευχαρίστως τις ευχές σας για τα 26 1/4 γενέθλια μου. Σας ευχαριστώ όλους για την υπομονή και την κατανόηση σας στο πρόβλημα μου αν τα αφήνουμε όμως αυτά όλα να περνάνε στο ντούκου στο τέλος θα μας πείσουν ότι μεγαλώσαμε.
ΔΕ ΜΕΓΑΛΩΝΩ ΡΕΕΕΕ...

Wednesday, April 8, 2009

Χμμμμμ….

Θα περίμενε κανείς πως θα είχα κάτι παραπάνω να πω, να σχολιάσω, να κάνω. Ακόμα και εγώ πίστευα πως θα είχα πολύ περισσότερα και πιθανότατα πιο έξυπνα πράγματα να γράψω. Όμως όχι.
Δυο χρόνια μετά ο ενθουσιασμός έχει χαθεί πια. Δεν βγαίνουν οι λέξεις τόσο εύκολα, όχι πως σκοτώνομαι και στη προσπάθεια. Αλλά τελικά και αυτό είναι σαν μια σχέση. Στην αρχή είσαι ενθουσιασμένος είσαι όλη την ώρα από πάνω του. Refresh μήπως έχει γράψει κάποιος κανένα comment (ναι παλιότερα είχα αρκετά μη κοιτάτε τώρα) να του απαντήσεις. Σκεφτόμενος τη θα είναι το επόμενο που θα ανεβάσεις, αν θα πειράξει κάποιον αυτό (όχι ότι άφησα κάτι πίσω ποτέ για αυτό το λόγο). Τρέχοντας και εσύ δεξιά αριστερά διαβάζοντας και τι έλεγαν οι άλλοι.
Πλέον όμως ξεθώριασε και αυτό μια φορά στο τόσο. Ένα μικρό κομμάτι στη καλύτερη ή ένα τραγούδι, έτσι μόνο και μόνο για να νιώθω εγώ ότι δε το εγκατέλειψα. Όπως παρατηρώ όμως σήμερα είναι πως δεν είμαι μόνο εγώ έτσι, κοιτάζοντας και αλλού η ίδια κατάσταση επικρατεί. Όλα όσα επισκέφτηκα δεν διανύουν και τη καλύτερη τους περίοδο.
Που ξέρεις όμως μπορεί αύριο μεθαύριο κάτι να αλλάξει. Να ξυπνήσω ένα πρωί και να έχει αναζωογονηθεί το ενδιαφέρων μου. Όποτε μην αγχώνεστε δε πρόκειται να κάνω καμία χαζομάρα και να κατεβάσω το blog. Πάντα ούτος η άλλως μου ήταν δύσκολο να αποχωρίζομαι πράγματα συνήθως περιμένω να με αφήσουν αυτά. Μιας και δε βλέπω να με αφήνει ακόμα αυτό λέω να δω ως που θα το φτάσω εγώ.
Έτσι λοιπόν πέρασαν 2 χρόνια μέσα στη blogoσφαίρα. Άντε και με νέα post πιο συχνά εύχομαι και με λιγότερα σβησμένα comments από παλιά posts.

Thursday, March 26, 2009

Ένα μουσικό διάλειμμα...

Magic de spell για αρχή, ένα από τα καλύτερα τούς κομμάτια αν όχι το καλύτερο


συνεχίζουμε με την καλύτερη Ελληνική punk μπάντα


λίγο να ανάψουν τα αίματα με τους Πίσσα και Πούπουλα


θα πάρω το περίστροφο και θα πυροβολήσω το ηλιοβασίλεμα θα πυροβολήσω.


και για να σάς αποχαιρετίσω κράτησα το καλύτερο για το τέλος

Saturday, March 21, 2009

Opit

Πολλές μέρες τώρα μετά που τελείωσε η εβδομάδα προσαρμογής ήθελα να γράψω. Απλά πλέον οι λέξεις δε βγαίνουν τόσο εύκολα. Σε αυτό το διάστημα όμως πρόλαβα να πάρω μέρος σε ένα ‘πείραμα’ το οποίο κατά τη γνώμη μου ήταν μια μεγάλη αποτυχία (αφήνοντας με όμως σε βάθος χρόνου κερδισμένο όπως βλέπω). Έτσι λοιπόν απλά σκοτώνω τις μέρες μου πίνοντας καφέδες, καταναλώνοντας μέτριου μεγέθους ποσότητες αλκοόλ και τελικά καταλήγοντας περιφερόμενος μέσα σε (ευτυχώς φρεσκοβαμμένους)τέσσερις τοίχους.
Έτσι μη έχοντας ιδιαίτερα ερεθίσματα να με προκαλούν πλέον μένω να σκέφτομαι πως γύρισα σε μια κοινωνία που προσπαθεί να με αλλάξει για άλλη μια φορά. Δε κατάφερε να με κάνει μελετηρό φοιτητή, ούτε πιστό και φιλότιμο στρατιώτη. Όποτε πλέον σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια προσπαθεί να με κάνει μέρος του εργατικού της δυναμικού. Δε νομίζω να καταφέρω να αντισταθώ και αυτή τη φορά. Χωρίς να υπόσχομαι ότι θα τα καταφέρω θέλω να πιστεύω πως θα το παλέψω αρκετά. Όχι για να μη δουλέψω αλλά για να μην αναγκαστώ να κάνω οτιδήποτε μου δοθεί έτσι εύκολα
Μη έχοντας πολλά πολλά να προσθέσω ακόμα θα σας αφήσω για καληνύχτα με το ‘Ερωτικό’ του Τζιμακου. Ένα τραγούδι που μιλάει για αλλαγές που μας υποβάλουν.

Tuesday, February 3, 2009

Εβδομάδα προσαρμογής.

Έχει καταντήσει βαρετό μπορώ να πω. Εντάξει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου ήταν αλλά πολύ καιρό ασχολήθηκα μαζί του. Δεν κέρδισα και τίποτα. Τουλάχιστον αν ήμουν γυναίκα θα έβγαζα ένα μπάσταρδο από μέσα μου. Θα μπορούσα να τότε να λέω πως δε πήγε τόσος καιρός χαμένος. Ακόμα και σαν φοιτητής έχασα ανάλογα διαστήματα αλλά τουλάχιστον έπινα και ήμουν με γυναίκες. Τελειώνει όμως τώρα πέρασε και αυτό. Οκ δε κέρδισα τίποτα αλλά τη να κανείς να μαλώνεις; Να σταματήσει και αυτό το έρμο το blog μου να βλέπει post στρατιωτικού περιεχομένου.
Αυτό που μένει τώρα είναι να σταματήσω να ακούω για αυτό όπου πηγαίνω. Δε φτάνει αυτό είναι και το μετά. Λες και δε μπορώ να αγχωθώ από μόνος μου. Αλλά πρέπει να έχω άλλα εκατό άτομα να μου θυμίζουν ότι πρέπει να τελειώσω τη σχολή μου και να βρω μια δουλεία. Σκέφτομαι όμως να μην αφήσω όλα αυτά να με πτοήσουν, υπομονή θα κάνω λίγο καιρό. Θα σταματήσουν όλοι γύρω μου να μου μιλάνε για το στρατό, θα σταματήσει η μανά μου να μου λέει να βρω δουλειά (επειδή θα έχω βρει και όχι επειδή θα έχει απελπιστεί) και όλα θα είναι μια χαρά.
Πρέπει να ξαναβρώ τον καλό αλκοολικό και είρωνα εαυτό μου. Ξέχασα πως είναι να ειρωνεύεσαι κάποιον που δε φοράει χακί. Έγινε πολύ εύκολο εκεί μέσα. Καμία πρόκληση. Με τα I.Q. που σέρνουν οι περισσότεροι εκεί μέσα είναι σα να κλέβεις εκκλησία. Έφτασα σε σημείο να σταματήσω. Τι να πεις σε κάποιον που των φωνάζουν ‘Σκεύος’ (από το ηδονής) που να το καταλάβει κιόλας;
Πάνε όμως όλα αυτά είμαι σε βδομάδα προσαρμογής αυτή τη στιγμή. Ο έξω κόσμος δεν έχει αλλάξει τόσο πολύ. Τα περισσότερα είναι όπως τα θυμάμαι ποτέ δε θα δυσκολευτώ και τόσο. Με τη βοήθεια ‘μικρών και πράσινων’ η και μη φίλων θα μπω πάλι στον ίσιο δρόμο.
Το προηγούμενο τραγούδι είναι ένα από τα κατάλοιπα του πιστού και φιλότιμου Μιχάλη. Δε θα έχουμε λογικά άλλα τέτοια παραστρατήματα. Καλό βράδυ σε όλους και το αν με πετύχετε πουθενά Bacardi πίνω μη ντραπείτε να με κεράσετε ένα και να μου μιλήσετε. Είμαι πολύ κοινωνικό άτομο θα πιω στη υγειά σας.

8κ.σ.

Sunday, January 18, 2009

ΑΝΩΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Αργά και βασανιστικά περνάνε οι μέρες. Τα σαββατοκύριακα ειδικά είναι οι χειρότερες μέρες. Κάνεις λιγότερα πράγματα και έχεις περισσότερο χρόνο για να μετρήσεις της μέρες που σου μένουν. 27κσ. 26κσ. 25κσ. Πολλές είναι λες, αλλά μετά σκέφτεσαι και την άδεια, σκέφτεσαι ότι ξεκίνησες με 277 και κάπως παίρνεις τα πάνω σου. Οπότε αρχίζεις και άλλες μαθηματικές πράξεις. 25 βγάλε 12, 13 υπόλοιπο. Είναι και 3 που περιμένουμε ,επειδή ήμασταν πιστοί και φιλότιμοι, φτάνουμε αισίως στις 10 μια μέρα πριν μια μέρα μετά 8. δεν ακούγεται και άσχημο σαν νούμερο.
Τη με περιμένει όμως μέσα σε αυτές τις μέρες;;; Προλαβαίνω άνετα να κάνω άλλες 4 υπηρεσίες. Εντάξει δεν είναι και πολλές. Αλλά τώρα βρήκε πάλι να βάλει κρύο;;; Καλά δεν ήμασταν τόσες μέρες. Ξανά σκούφος, κασκόλ, γάντια και περπάτημα μπας και ζεσταθεί το κοκαλάκι μας.
Η δευτέρα είναι κοντά πάντως. Με άλλες ταχύτητες περνάνε οι καθημερινές. Για πότε θα είναι πάλι παρασκευή ούτε που θα το πάρω χαμπάρι. Πάμε για άλλη μια φορά να αρχίσουμε τα μαθηματικά. Με άλλα νούμερα τώρα. 20κσ. 19κσ. 18κσ. βγάλε 15 έχουμε 3…