Γιορτάζωωωωωω

Για δες καιρό που διάλεξαν

Περάσαμε τα κρύα του Μάρτη, της ζέστες του Απρίλη και μπήκαμε αισίως στο Μαϊ. Το μήνα που περισσότερο από τους άλλους δυο (όπως πάντα) μυρίζει άνοιξη. Το μήνα τον γενέθλιων μου που όμως λίγες μέρες μετά από αυτά αποφάσισε η μαμά πατρίδα πως είναι ώρα να με δεχτεί στην αγκαλιά της. Καλά το ξέρω πως τα έχετε ακούσει και ξανά ακούσει αυτά αλλά τι να κάνω με πνίγη το δίκιο.
Ναι που λέτε τώρα που βγάζει η γης χορτάρι εγώ θα το ρίξω στο γοπινγκ. Επιτέλους η μανά μου θα ξέρει πως πρώτη φορά στη ζωή μου θα αρχίσω να στρώνω το κρεβάτι μου σε καθημερινή βάση και ο πατέρας μου θα ξέρει πως θα ξυπνάω πρωί πρωί και θα κάνω δουλείες. Εμένα όμως δε με σκέφτεται κανείς??? Ευτυχώς που το χακί πάει με τα μάτια μου αλλιώς δεν ήξερα τη θα έκανα :P
Εντάξει έγινα 26 και? Τα μαλλιά μου τα έχω ακόμα το πτυχίο δε το έχω πάρει ακόμα οπότε είμαι ακόμα όπως όταν ήμουν 18 καμία αλλαγή. Εντάξει δε περνάω για 18 χρόνο αλλά λέμε και καμία μαλακία να περνάει η ώρα. Γιατί αν συνεχίσω να σκέφτομαι ότι φέτος το καλοκαίρι αντί για κάμπινγκ στο κεδροδασος θα πάω για σκοινάκια σε κανένα ξερό βουνό εντός τις Ελληνικής επικράτειας. Όπως και ότι θα κάνω μια αρχική γνωριμία με τον τούρκικο πολιτισμό μέσα από της τουαλέτες τους.
Υπάρχει και ένα καλό βέβαια στην όλη υπόθεση. Θα ξεφύγω για 270 μέρες από τη ρουτίνα που είχα μπει τα τελευταία χρόνια και θα έχω λίγο χρόνο για να αλλάξω παραστάσεις. Τι και αν σε αυτές τις νέες παραστάσεις εγώ θα τρέχω μέσα δεν έγινε και τίποτα. Πάντως αν κάποιος έχει κανένα βύσμα δεν είναι ακόμα αργά να το βάλει.
Χάρηκα που τα είπαμε και ας έχουν αραίωση οι φορές που βρισκόμαστε τελευταία. Καλό βράδυ και μην πετάτε καρύδια αν με πετύχετε σε καμία παρέλαση είμαι ψηλός και είναι άδικο γιατί γίνομαι εύκολος στόχος.