ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ

Σ’ αγαπάω συγνώμη, σ’ αγαπάω συγνώμη. Πως είναι δυνατόν αυτά τα δυο να πηγαίνουν μαζί; Είτε στο πρώτο υπάρχει το ψέμα, είτε στο δεύτερο. Δε γίνετε αλλιώς. Δε γίνετε η μεγαλύτερη αλήθεια μου μπορεί να πει κανείς, να συνοδεύεται από μια λέξη που πλέον έχει ξεφτιλιστεί τόσο ώστε να μην σημαίνει τίποτα.
Τουλάχιστον μέχρι σήμερα Ποτέ μου δεν μετάνιωσα για τίποτα. Ποτέ μου δεν ζήτησα συγνώμη. Πάντα έκανα ότι μου φαινόταν εκείνη τι στιγμή πιο σωστό. Έκανα πρώτα ότι ένιωθα ότι δεν θα το μετανιώσω εγώ. Ήθελα να τα έχω καλά με τον εαυτό μου. Όλοι οι άλλοι έρχονται μετά. Ναι τρέχω όταν είμαι στο δρόμο με την μηχανή, πίνω τα βράδια όταν βγω, κάνω ανθρώπους στα άσπρα να μην τους κάνουν τα καπέλα. Ο Μιχάλης (εγώ είμαι αυτός μην μας πάρουν και για πούστηδες ) όμως είναι καλά με όλα αυτά. μπορεί να ακούγεται πολύ εγωιστικό αλλά με αυτόν θα ζήσω μέχρι κάτι από όλα αυτά που κάνω να με σκοτώσει. Και μιας και δεν έχω κανένα κληρονομικό χάρισμα να ξέρω που ποτέ και πως θα έρθει το μοιραίο, και με την σιγουριά που μου προσφέρει το ότι είμαι μικρός ακόμα παίρνω τα ρίσκα μου. Δεν έχω χρόνο για μακροχρόνια πλάνα. Ζω τη σημερινή νύχτα και απλά ελπίζω αύριο να έρθει μια καλύτερη μέρα. Χωρίς να βρίζω αν κάτι στραβώσει και χωρίς να αποφεύγω ότι αγαπάω.
Κρατάω πολλά μέσα μου, δεν κλαίγομαι δεξιά και αριστερά. Για πιο λόγο ο καθένας να κουβαλάει και τα δικά μου προβλήματα. Καλύτερα δεν είναι να βάλουμε και οι δυο τα προβλήματα μας στην άκρη και να κουβεντιάσουμε για αλλά πράγματα. Πιο ευχάριστα. Πράγματα που και οι δυο θα απολαύσουμε έστω και για λίγες στιγμές μέχρι ο καθένας μας να ξανά μπει στο δικό του καβούκι. Και που θα παει κάποια στιγμή κάποιος θα βρεθεί να χωράει στο καβούκι μας. Κάποιος με τον οποίο δε θα παίζουμε μόνο επιτραπέζια αλλά θα έχει κάτι παραπάνω να μας προσφέρει, κάποιος που θα γεμίζει όλα τα κενά μας και όχι μόνο της ανασφάλειες μας.

Για το τέλος για άλλη μια φορά θα σας καληνυχτίσω με ξένα λόγια.

Τα μεθυσμένα αγγελούδια μου κοιτά
Πως φτερουγίζουν στης γιορτής των αέρα
Με κάθε μου Όνειρο με κάθε μου ελπίδα
Γεμίζουν χρώματα τη μαγική μου σφαίρα
Τα αλλοπαρμένα αγγελούδια μου κοιτά
Πως ξεμυτάνε απ’ τ’ουρανού τα λημέρια
Γλιστρώντας πάνω σε μια έρημη τσουλήθρα
Έρχονται όλα να με βρουν εδώ πέρα
Κι όλη το ξέρουν πως:
Απόψε θα χουμε μια όμορφη νύχτα
Κι αύριο θα ναι μια καλύτερη μέρα...

Όνειρα γλυκά.