Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει πολλές ικανότητες. Αλλά δεν είναι εμένα σήμερα ο σκοπός μου να της απαριθμήσω. Απλά θα αναφερθώ στην πιο σημαντική για εμένα που δεν είναι άλλη από το να μπορεί να σβήνει με τον καιρό της κακές αναμνήσεις. Πιστεύω πως όλοι θα το έχετε παρατηρήσει πως μετά από ένα χρονικό διάστημα κάποια όχι και τόσο ουσιώδη αρνητικά ( δε μιλάω για θανάτους ή γενικά για τόσο σοβαρά πράγματα) που έχουν συμβεί στη ζωή μας τείνουμε να τα ξεχνάμε. Έτσι οι περισσότεροι έχουμε ευχάριστες αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια. Δε θυμόμαστε πια ποτέ πέσαμε με το ποδήλατο η ποτέ μας πήραν το γλειφιτζούρι από τα χέρια.
Εντάξει θα πείτε τώρα σιγά το σοβαρό να σου πάρουν το γλειφιτζούρι ή το να πέσεις με το ποδήλατο, αλλά για σκεφτείτε πάλι όπως όταν ήσασταν 7 χρονών και θα δείτε πόσο πολύ μας πείραζε. Αυτή δυνατότητα του εγκεφάλου μας συνεχίζει να μας βοηθάει και μεγαλώνοντας. Εκεί που πλέον το βλέπω πιο συχνά είναι στις παλιές σχέσεις. Όπου περνώντας ο καιρός και ξανά βρεθείς με το πρώην ταίρι σου, τείνεις να μιλάς μόνο για το πόσο καλά περνούσατε. Και δεν το κανείς αυτό για να κρατάς ένα καλό επίπεδο στην κουβέντα σας, απλά τα κακά (ειδικά αν έχει περάσει και μεγάλο χρονικό διάστημα από το χωρισμό) ούτε που μπορείς πια να τα θυμηθείς.
Έτσι σχεδόν όλες οι παλιές μας αγάπες αισθανόμαστε πως ήταν σαν κάτι βγαλμένο από τον παράδεισο. Εκεί είναι που προκύπτουν κάποια ερωτήματα. Αφού περνούσα τόσο καλά τότε μήπως ήταν λάθος που χωρίσαμε; Δε θα ήταν μια καλή ιδέα να ξαναπροσπαθήσουμε;
Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα αν αφήναμε της παλιές αγάπες εκεί στον παράδεισο που της τοποθέτησε ο εγκέφαλος μας; Μήπως αν της κατεβάσουμε πάλι κάτω στη γη αντί να μας στείλουν στον παράδεισο, κινδυνεύουμε να τις στείλουμε μια και καλή στην κόλαση; Μιας και ότι μας ενόχλησε την πρώτη φορά και δεν το θυμόμαστε τώρα, την δεύτερη φορά θα επιστρέψει δριμύτερο; Καταστρέφοντας μια και καλή τα πάντα.
Τελικά μου φαίνετε πως είναι ένα λαχείο οι επανασυνδέσεις αυτές. Γιατί μπορεί να κερδίσεις ένα μεγάλο έρωτα που παλιότερα (είτε επειδή ήσουν πολύ μικρός είτε κάποιον άλλον συγκυριών) δεν ευδοκίμησε. Όμως μπορείς πολύ πιο εύκολα να χάσεις μια φιλία που στην τελική θα μπορούσε να κρατήσει και περισσότερα χρόνια. Τι κάνεις τελικά το τραβάς ή δεν το τραβάς αυτό το λαχείο;
Καληνύχτα...
5 comments:
Ίσως όμως και να πηγαίνουν στην κόλαση γιατί δεν μας αφήνουν να ζήσουμε τις νέες. Ποιός ξέρει;
telika den exei shmasia an pas sthn kolash h ston paradhsw. mias kai den 8a eixe kanena endiaferwn an eimastan olh thn wra ston paradeiso. h diadromes apo to ena sto allo meros exoyn endiaferwn
Αν δεν υπήρχε παράδεισος δεν θα υπήρχε και κόλαση, οπότε ωραίες οι εναλλαγές αρκεί να μη μένεις παραπάνω από όσο πρέπει σε ένα από τα 2
και αν δεν έζησες;
τότε πας στον παράδεισο;
Παρελθόν λέγεται αυτό που έχει περάσει και δεν μπορει εκεινο να έρθει ξανά στις μέρες μας.
Έχει σημαντική διαφορά αν προσπαθείς να επαναφέρεις την προηγούμενη σχεση στο τώρα η αν χτίζεις μια νέα.
Αν είναι το πρώτο τότε είναι σχεδόν βέβαιο πως θα σκοντάψεις.
Αν όμως να αισθήματα είναι καινούρια και ερωτευτείς από την αρχή τότε πραγματικά αξίζει τον κόπο.
Αν μέσα σου νιώθεις πως δεν μπορείς αλλιώς πήγαινε και ακολούθα εκείνο που έχεις ανάγκη.
Αυτό όμως δε σημαίνει πως η επιστροφή στα παλιά είναι λύση.
Το παρελθόν στη θέση του γιατί όταν το φέρνουμε στο παρόν τότε το μέλλον δεν έχει θέση σε αυτό που προσπαθούμε.
Post a Comment