Κι αν χιονίζει και αν βρέχει…

Άλλο ένα γαλατάκι ολοκλήρωσε με επιτυχία το σκοπό του και για άλλη μια φορά εμένα τα μεσοπρόθεσμα σχέδια μου άλλαξαν. συνηθισμένος πια δεν έδωσα και τόση σημασία. Έχει σταματήσει να με εκπλήσσει πια η όλη κατάσταση. Μέσα σε όλα αυτά ένας πρώτος ξάδερφος μου αποφάσισε να κάνει μέσο-μακροπρόθεσμα σχέδια και να αρραβωνιαστεί. Οπότε δεν ήταν δυνατο να μην έρθω.
Μετά από μέρες διαβουλεύσεων με την μητέρα μου έτσι ώστε να με πείσει να έρθω με το λεωφορείο, ξημέρωσε Κυριακή. Πήρα και εγώ το Κορινάκι μου και ετοιμάστηκα για να φύγω. Τι και αν έβρεχε. Εγώ μέσα σε όλα τα προβλήματα που έχω δε μπορώ τα λεωφορεία με πιάνουν η αγοραφοβία μου. Αυτοκίνητο δε θέλω να πάρω, γιατί μέσα σε αυτά τα σιδερένια κουβαδάκια με πιάνουν τα κλειστοφοβικά μου. Τι μας μένει τότε;;; Το Κορινάκι.
Ντυμένος απ την κορφή ως τα νύχια με ότι εξοπλισμό για τη μηχανή που έχω αγοράσει είμαι έτοιμος με το που βλέπω την πρώτη ακτίνα του ηλίου να ξεκινήσω. Εντάξει ήμουν πολύ αισιόδοξος πιστεύοντας πως μια ακτίνα έφτανε. Αλλα τι να κάνω έτσι είμαι εγώ αισιόδοξος και τρελός με της μηχανές ως τις τρίχες των μαλλιών μου που πέφτουν καθημερινά. Με το που έβαλα λοιπόν μπροστά το Κορινακι άρχισε πάλι να ρίχνει καρέκλες, αλλα πλέον είναι αργά για να γυρίσω πίσω.
Μιας και ο βρεγμένος τη βροχή δε την φοβάται, και εγώ έχω βραχεί ουκ ολίγες φορές τα τελευταία 7 χρόνια, ξεκίνησα για να βρω βενζινάδικο. Κυριακάτικα τώρα να βρεις βενζινάδικο είναι σαν να πιάνεις πεντάρι στο λόττο, δύσκολο μεν αλλα όχι ακατόρθωτο. Μέσα λοιπόν στη βροχή περνάω από το ένα μετά το άλλο τα βενζινάδικα χωρίς τύχη. Επιτέλους ένα ανοιχτό!!! ΠΟΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΟΥΠΕΡ!!!!!!!!!!!! Όχι επειδή του τελείωσε αλλα επειδή αυτός επέλεξε να μην έχει στη δεξαμενή του.
Συνεχίζοντας λοιπόν το ψάξιμο, έχοντας πλέον διανύσει πάνω από 15 χιλιόμετρα μέσα στα χανιά ενώ βρέχει, βρίσκω μπροστά μου άλλο ένα ανοιχτό. Κάπως έτσι πρέπει να αισθάνεται και ένας βεδουίνος μπροστά σε μια όαση. Σε μια όαση όμως που ο καριολης που την έχει μιας και είναι ο μόνος ανοιχτός κυριακάτικα την βενζίνη την βαράει 11λεπτα πιο ακριβά από όλους τους άλλους. Οκ τι να κανείς, μόνο ο υπάλληλος ήταν εκεί τι να του πεις αυτού, τον αρραβώνα του ξαδέρφου σκέφτηκα έβαλα από εκεί.
Με γεμάτο ντεπόζιτο πλέον βγαίνω στον εθνικό ο Θεός να των κάνει. Τόσες λακκούβες και σαμαρακια δεν υπάρχουν σε όλες της εθνικές οδούς της Ευρώπης. Άσε την καταπληκτική ιδέα για την πανέμορφη αυτή μπόγια στα άκρα και τη μέση του δρόμου. Εντάξει μωρέ και τι έγινε που γλιστράει λίγο ποίος θα την πατήσει;;; Μετά μου λένε πάρε αυτοκίνητο τόσες πολλές μαζεμένες οδηγικες εμπειρίες δε μπορεί να στις δώσει ένα κονσερβοκούτι με τέσσερις ρόδες. Ούτε καλύτερο οδηγό σε κάνει ούτε πιο προσεκτικό όσον αφορά τους υπόλοιπους γύρω σου. Εκεί μέσα νιώθεις ασφαλής από όλους και από όλα, έως ότου τελικά καταλήγεις να σκοτώνεις μια πενταμελή οικογένεια πριν πέσεις πάνω στην κολώνα.
Αυτά τα ολίγα για σήμερα ώρα για μια μπυριτσα στο Ηράκλειο πριν γυρίσω πίσω. Ελπίζω αυτή τη φορά με καλύτερο καιρό. Καλό βράδυ.