Για ένα κομμάτι ψωμί

Πολύ flash back έχει πέσει από την ημέρα της επιστροφής μου, αλλά τη να κάνω;; Οι συνθήκες με αναγκάζουν.
Έτσι λοιπόν γυρνάμε στο καλοκαίρι του 2000 που στεναχωρημένοι πήγα και άκουσα τους αδερφούς Κατσιμίχα στην ‘τελευταία’ τους συναυλία. Κουραστήκαν λέει. Ο Χάρης ήθελε να αποσυρθεί από την ενεργώ δράση. Όλα ωραία όλα καλά μέχρι εδώ. Σεβαστή η απόφαση τους δε μπορείς να τους βάζεις με το ζόρι να παίζουν αν δε θέλουν (ξέρεις πόσοι προσπαθούν να κάνουν της Τρύπες να παίξουν έστω άλλη μια φορά).
Αλλά μια δεκαετία μετά τσουπ γέμισαν οι δρόμοι αφίσες με της αφεντομουτσουναρες τους. Φαίνεται όμως πως αυτά που έβγαλαν από την ‘τελευταία συναυλία τους έφτασαν μόνο για 10 χρόνια. Σας αγαπώ σας εκτιμώ αλλά δε θα πάρω αυτή τη φορά. Ειδικά τώρα που είδα πως θέλετε και 20 ευρώ (18 προπώληση). Ούτε φοιτητικό ούτε τίποτα;;;; Εν μέσω οικονομικής κρίσης κάντε και εσείς ένα σκόντο. Ας μη σας βγάλουν 10 χρόνια ας είναι 5 αυτή τη φορά.
Παρόλα αυτά μακάρι να έχει μεγάλη επιτυχία η συναυλία σας. Για να έχω και εγώ το χρόνο να αλλάξω γνώμη μέχρι το 2020 όταν θα ξανακάνετε μια ‘τελευταία’ συναυλία ακόμα.

Υ.Γ. πάντως αν τύχη και περάσω απ’ έξω ένα χειροκρότημα θα σας το δώσω.