Για τα μαλλιά μου ρε γαμώτο

Καλή χρονιά σας είπα; Δε σας είπα! Καλή χρονιά να έχουμε. Έφυγε από την πλάτη μου το 2007. Μια χρονιά για την οποία δεν μπορώ να πω ότι λυπάμαι που έφυγε. Όχι ότι πέρασα σε γενικές γραμμές κακά. Απλά ήταν μια από τις πιο δύσκολες, κουραστικές και γεμάτη άγχος χρόνια που μπορώ να θυμηθώ. Καλά εντάξει εγώ αρχίσει και συνηθίζω την πίεση. Αλλά τα μαλάκια μου τη φταίνε;;;;
Με όλα αυτά που είδα και άκουσα μέσα στο ’07 έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν αυτό το (ματαιόδοξο) κεφάλι. Σαν να μην έφταναν όλα όσα μου έκανε η περσινή χρονιά αποφάσισα και εγώ να τους κάνω κακό από πάνω. Με βαριά καρδιά έκανα και εγώ στο απονενοημένο διάβημα. Μη πάει ο νους σας στο κακό στο πρώτο είμαι τώρα και να πηδήξω τίποτα δε θα πάθω. Απλά αποφάσισα να αποδεχτώ το κάλεσμα της μαμάς πατρίδας. Έτσι σήμερα το πρωί (ευτυχώς είχα τη φίλη μου την Ελιζα να μου κρατάει το χέρι) έβαλα την υπογραφή που με καταδικάζει στο χειρότερο μαρτύριο της μέχρι τώρα ζωής μου. Να περάσω 9 μήνες κλεισμένος σε ένα μέρος τίγκα στους άντρες. Άκυρο το παίρνω πίσω αυτό. 7 χρόνια πέρασα στα χανια παράδεισος θα είναι ο στρατός από αυτή την άποψη. Δε παίζει να έχει πιο πολλούς άντρες μέσα στο στρατό. Επίσης αν είναι όσο ωραίες η γυναίκες μέσα στο στρατόπεδο όσο αυτές που ήταν σήμερα στο στρατολογικό μια χαρά θα περάσω.
Παρόλα αυτά δεν έχουν περάσει ακόμα 12 ώρες και σκέφτομαι κιόλας να πάω πάλι να πάρω αναβολή. Μη νομίσετε ότι είμαι φυγόπονος τα μαλλιά μου σκέφτομαι. Πλησιάζω την κρίσιμη ηλικία των 27 (όπου σύμφωνα με τον ξάδερφο μου) το σοι μας έχει χάσει μεγάλο μέρος από αυτά. Οπότε βλέπω τις τελευταίες τους ώρες να τις περνάνε μέσα στο κράνος του ελληνικού στρατού και όχι μέσα στο caberg που έχω και κάνω τις βόλτες μου με το Κορινακι. Πείτε μου δεν είναι άδικο αυτό; Εγώ σε ένα ξερό στρατόπεδο να χάνω τις τελευταίες τρίχες του κεφαλιού μου και το Κορινακι μου να κάθετε σε ένα ανήλιο γκαράζ. Περιμένω από κάποιους εδώ (ονόματα δε λέμε) να κάνουν τα κονε τους μπας και το γλιτώσουμε όλο αυτό αλλά προς το παρόν μόνο υποσχέσεις είναι. Το χειρότερο είναι πως με το να απογοητεύομαι χάνω ακόμα περισσότερες τρίχες. Γι αυτό κάντε κάτι όλοι μαζί μια διαμαρτυρία, βγείτε να μαζέψετε υπογραφές κάτι. Μπας και τα γλιτώσω όλα αυτά και κάνω και φέτος τις διακοπές μου με το Κορινακι σε διάφορες παραλίες. Με τον ζεστό αέρα να μου ανεμίζει τα μαλλιά. Δε μου αξίζει;;;


Υ.Γ. Αυτό είναι το Κορινάκι που σας έλεγα και όχι η ξαδέρφη της αυτή τη φορά